Niepokojące lęki u dzieci

Lęki  to są nasze emocje i każdy z nas ich doświadczył. Zazwyczaj  pełnią funkcje pozytywne i ostrzegają nas przed potencjalnym niebezpieczeństwem i mobilizują do poradzenia sobie z tą sytuacją. Jeśli dziecko obawia się sprawdzianu  lub kartkówki, to poprzedniego dnia poświęca więcej czasu na powtórzenie materiału i dzięki temu dostaje dobrą ocenę. Lęki mogą mieć jednak różne nasilenie i czas trwania.

Różne specyficzne lęki , które dzieci przeżywają,  są charakterystyczne dla  ich wieku:

• 6 – 10 miesięcy – lęk przed nieznajomymi
• 8 miesięcy – 5 roku życia – lęk przed separacją od opiekuna
• 3 – 6 lat – lęk przed ciemnością, wyobrażonymi istotami i zwierzętami
• 11 – 17 lat – lęk przed porażką, krytyką rówieśników

Niepokojące dla rodziców powinny być sygnały, kiedy lęk:

 - zaburza codzienne funkcjonowanie dziecka ( przykład : dziecko boi się pójść samo do swojego pokoju, nie chce wsiąść do samochodu),

- trwa nieproporcjonalnie długo w stosunku do wywołującego go bodźca ( przykład: dziecko  zobaczyło pająka nie uspokaja się, ale czuje lęk nadal przez cały dzień),
- jest nasilony nieproporcjonalnie do okoliczności ( przykład paraliżujący lęk podczas recytowania wiersza na forum klasy),
- jest wywoływany neutralnymi  bodźcami (na przykład jazdą autobusem,  wchodzeniem do budynku szkoły),

- lęk powoduje takie objawy jak
  oddechowe – przyspieszony oddech, wrażenie skróconego oddechu, uczucie
utrudnionego oddychania czy dławienia się

 skórne – czerwienienie się, bladość, gęsia skórka, rumień, swędzenie
mięśniowo- szkieletowe – drżenie mięśni, napięcie mięśniowe i ból mięśni,  skurcze
mięśniowe, drętwienie, 

 krążeniowe – uczucie kołatania, ciężaru w sercu, wzrost ciśnienia

 żołądkowo-jelitowe – biegunka, nudności, bóle brzucha, poczucie obecności ciała obcego w gardle, trudności w przełykaniu
 bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, wrażenie omdlewania, ból w klatce piersiowej, zaburzenia snu, częstomocz, suchość w jamie ustnej.

-  prowadzi do stałej drażliwości, mówieniu o lęku, zaburzeń snu, koszmarów sennych, długotrwałego  rozmyślania na szczególne tematy, często związane z lękiem.

Mówimy wtedy o zaburzeniach lękowych.  Mogą one dotykać nawet do 20% dzieci i nastolatków. Kiedy lęk utrudnia dziecku codzienne funkcjonowanie oraz powoduje cierpienie, warto wtedy poszukać pomocy, aby pomóc dziecku nauczyć się zarządzać swoimi emocjami.