Jak skutecznie chwalić dziecko? Pochwały mają moc

Każdy rodzic, który pragnie odnosić sukcesy wychowawcze powinien nauczyć się dostrzegać pozytywne zachowania u swoich dzieci. Trzeba pamiętać o tym, że dzieci często chwalone starają się być jeszcze lepsze, natomiast dzieci ciągle krytykowane dochodzą do wniosku, że jego starania i tak nie mają sensu, skoro rodzic okazuje stale niezadowolenie.

Jak możemy skutecznie chwalić dziecko?

Aby chwalenie miało moc należy kierować się poniższymi zasadami:

1.Staraj się „wyłapać” dobre zachowanie u dziecka i chwal je,

2. Nie powinno się stosować pochwał ogólnych, ale muszą być skierowane na konkretne zachowania. Podobnie, gdy dziecko maluje lub odrabia pracę domową nie mówmy jedynie „ślicznie, ładnie”, gdyż nasz syn czy córka może nie wiedzieć, co właściwie nam się podoba w jego pracy. Jeśli nasza pochwała będzie szczegółowa, nasza pociecha dostrzeże, że jesteśmy naprawdę zainteresowani jego sprawami i będzie czuło radość.

3.Istotne jest także chwalenie każdego, nawet małego kroczku dziecka ku właściwemu zachowaniu,

4. Staraj się pochwalić dziecko, kiedy zaprzestało negatywnego zachowania.

5.Chwaląc opisuj, co widzisz, np. „Widzę książki poukładane na półce i zabawki w pudełkach”,

6. Opisuj także, co czujesz, – np. „Jest mi bardzo przyjemnie wejść do  pokoju i zobaczyć pościelone łóżko”,

7.Warto podsumować godne pochwały zachowanie dziecka – np. „Fajnie, że potrafisz sam tak ładnie poukładać swoje zabawki”.

8 .Zawsze starajmy się unikać takich pochwał, w których ukryte są przypomnienia wcześniejszych niepowodzeń, np. „No i popatrz, jak chcesz, to potrafisz”,

9.Nigdy chwaląc nie używaj słowa, „ale” – np. „Cieszę się, że ładnie posprzątałeś klocki, ale dlaczego skarpetki nadal leżą obok łóżka”.

Rodzic jest dla dzieci najważniejszą osobą. Na podstawie tego, co mówi, dzieci budują obraz samych siebie i poczucie własnej wartości, wierzą we wszystko, co słyszą na swój temat.

 Jeśli bałaganiarzowi wytyka się tylko to, że bałagani, a nie zwraca uwagi na przejawy zachowania, które by mogły temu przeczyć, to dziecko utwierdza się w przekonaniu, że nie warto się starać, bo i tak nikt tego nie zauważy i nie doceni. 

Oto kilka wskazówek jak pomagać dziecku budować pozytywny obraz siebie:

Do dziecka leniwego powiedz: „widzę, że pościeliłeś łóżko, to duży wysiłek”.

Dla dziecka niechętnego do pomocy warto stworzyć okazję do wykonania jakiejś pracy „potrzebuję twoich  małych dłoni do przytrzymania tego przedmiotu, moje ręce są za duże”.

Dobrze, jeżeli dziecko słyszy, gdy rodzic mówi o nim pozytywnie do innych, np.

do cioci: „ Marcel posprzątał dzisiaj wszystkie swoje ubrania w pokoju, cieszę się, że to zrobił”

Ważna jest demonstracja(modelowanie) zachowania godnego naśladowania, np. do krzyczącego dziecka możemy powiedzieć: „złości mnie, kiedy tak krzyczysz, też mam ochotę to zrobić, idę do swojego pokoju, aby się uspokoić”.

Dziecku samolubnemu możemy przypomnieć „a pamiętasz, jak w poniedziałek podzieliłaś się z Oliwką czekoladą, było wam wtedy bardzo przyjemnie”.

 Często wyrażaj swoje uczucia lub oczekiwania, np. dziecku, które ciągle czegoś zapomina warto powiedzieć, np. „denerwuję się, kiedy nie przynosisz mi rzeczy, o które Cię prosiłam przed 10 minutami, ponieważ potrzebuję ich właśnie teraz”.

Sposoby te mogą pomóc dziecku w kształtowaniu pozytywnego zachowania. Rodzic nie może jednak oczekiwać, że raz zastosowane przyniosą wspaniałe efekty. Na wszystko potrzeba czasu. Jeżeli będziemy konsekwentni w postępowaniu to dziecko uwierzy w swój potencjał i możliwości. Stwarzamy, zatem jak najwięcej okazji, aby dziecko rozwijało poczucie własnej wartości.